Witajcie!

Cześć!

Jak widzicie po samym początkowym wyglądzie bloga, dopiero zaczynam nad nim pracę. ;)
Uwielbiam, a nawet KOCHAM Peddie.
Poza tym, nawet nawet lubię pisać różne opowiadania, więc pomyślałam (po czytaniu miliona innych), że również może mogłabym zacząć pisać jakieś tam opowiadanie. Poza tym od jutra wakacje i trochę więcej czasu, więc mogę je popisać.
Liczę na waszą wyrozumiałość (szczególnie co do wyglądu bloga, bo nie wiem jak co robić :P )


Może dodam Wam prolog, żebyście wiedzieli na co czekać.. ? Macie i zobaczcie :* :


"Wszystko jest piękne. Czuję się szczęśliwa.. Chciałabym, aby moje życie pozostało takie jakie jest. Mam cudownego chłopaka, przyjaciół i choć nienawidzę się uczyć - to Dom Anubisa wyjątkowo mi pasuje. 
Znaczy tak bym powiedziała wczoraj.... A teraz ?! GDZIE JA JESTEM ?!

Brudna piwnica.. Leżę skulona na jakimś zarwanym łóżku, związana. Jakiś człowiek ciągle siedzi obok mnie. Nie mogę się ruszyć. Tak bardzo chciałabym wiedzieć co się stało! Pożegnałam się ze wszystkimi i wyjechałam ze szkoły. Głupie wesele ciotki! Eddie miał dojechać jutro , ja musiałam wcześniej jechać przez tą głupią sukienkę. Ale teraz.. Co jest ? Ten facet podszedł bliżej. Ałł. Pociągnął mnie za włosy.. Spojrzał na mnie.
- Śpiąca królewna. Strasznie długo śpisz kotku.
- Śpiące królewny mają to do siebie. - mruknęłam i coraz bardziej zaczęłam się jemu przyglądać 
- Nie mów, że mnie nie poznajesz kochanie.
- Nic nie powiedziałam inteligencie - wyrwało mi się
Mocniej oberwałam.. Ta, należało mi się. Kto normalny pyskuje do porywacza?! 
- Faktycznie. Ale może teraz pamiętasz? 
- Nie proszę pana. Nie przypominam sobie TAKIEJ twarzy- uśmiechnęłam się.. Debilka ze mnie.
- Może Eddison sobie przypomni, gdy już nigdy cię nie zobaczy.
- Gdzie jestem ?
- Tam, gdzie nikt ciebie nie znajdzie. Zawsze będę tu tylko ja i ty. Tak ty, wybrano.
Zamknęłam się. Nigdy nie zobaczy?! Wybrano?! Gdzie ja na majtki Alfiego jestem ?! "